Tuesday, December 14, 2010
Bleikt Haruni sjal
Systir mín elskar bleikt og meira bleikt. Alltaf þegar ég sé fallegt bleikt garn þá hugsa ég um hana. Ég var þess vegna löngu búin að ákveða að gefa henni eitthvað bleikt prjónað í afmælisgjöf. Reyndar þá er það sú hugmynd sem startaði öllu þessu sjalaprjóni hjá mér.
Ég var s.s. að skoða mig um á Ravelry og rakst á þetta hrikalega fallega sjal, Haruni. Ég hugsaði um leið að þetta væri eitthvað fyrir systur mína og setti uppskriftina í favorites. Þá var ég búin að ákveða að nota bleikt einband því ég veit að henni finnst sá litur ofboðslega flottur. Ég hinsvegar lagði ekki alveg í uppskriftina strax.
Svo liðu dagarnir og ég fann alltaf fleiri og fleiri flott sjöl og byrjaði á að prófa Springtime Bandit og svo næsta og næsta koll af kolli. Ég gerði sjalið hennar ekki fyrr en núna í nóvember þegar ég var búin að gera tvö önnur Haruni.
Reyndar hætti ég við einbandið og skipti yfir í Dale Falk. Það var bæði vegna þess að ég vildi ekki svona fíngert garn og vegna þess að hún var búin að benda á litinn í Falk garninu (í allt öðru samhengi samt). Þetta garn kom mér líka mjög skemmtilega á óvart sem garn í sjöl.
Ég vona síðan bara að bleika systir mín sé jafn ánægð með útkomuna og ég :)
Systuhúfa
Frá því að ég fæddist (held ég örugglega) hafa barnabörn og langömmubörn hennar ömmu fengið heklaðar húfur frá konu sem var að vinna hjá "fjölskyldufyrirtækinu". Þetta eru æðislegar húfur og aðeins of sætar. Strákarnir mínir fengu eina bláa og dóttir mín núna síðast eina bleika.
Eftir að ég datt í þennan svakalega handavinnugír þá ákvað ég að ég þyrfti að læra að gera svona húfur og fékk mömmu til að hafa samband við konuna. Það var minnsta mál í heimi og lítið annað að gera en setjast niður og prófa. Það tók mig reyndar nokkrar tilraunir að átta mig á uppskriftinni en um leið og það var komið þá var þetta ekkert mál og mjög gaman.
Það sem einkennir þessar húfur er þetta skemmtilega hnútahekl og stjarnan ofan á að ógleymdum stórum dúski. Ég elska húfur með risastórum dúskum :)
Hér skartar dóttir mín húfunni. Hún var ekki í miklu myndastuði þennan daginn en ég læt þetta duga. Garnið sem ég notaði er Viking Balder og nálin var nr 9 minnir mig.
Eftir að ég datt í þennan svakalega handavinnugír þá ákvað ég að ég þyrfti að læra að gera svona húfur og fékk mömmu til að hafa samband við konuna. Það var minnsta mál í heimi og lítið annað að gera en setjast niður og prófa. Það tók mig reyndar nokkrar tilraunir að átta mig á uppskriftinni en um leið og það var komið þá var þetta ekkert mál og mjög gaman.
Það sem einkennir þessar húfur er þetta skemmtilega hnútahekl og stjarnan ofan á að ógleymdum stórum dúski. Ég elska húfur með risastórum dúskum :)
Hér skartar dóttir mín húfunni. Hún var ekki í miklu myndastuði þennan daginn en ég læt þetta duga. Garnið sem ég notaði er Viking Balder og nálin var nr 9 minnir mig.
Wednesday, December 1, 2010
Subscribe to:
Posts (Atom)